Το φαινόμενο Γκλέτσος

του Δ.Ι.ΑΣΠΡΟΠΟΥΛΗ

Χαμογέλασα όταν έμαθα πως ο Απόστολος Γκλέτσος, δήμαρχος Στυλίδας και, ως πρόσφατα, αγαπημένος ζεν πρεμιέ και μπον βιβέρ, δίνει μάχη κατά των διοδίων. Ξεσηκώθηκα, όμως, όταν τον είδα να κινείται ανάμεσα στο πλήθος, να κάνει “χάι φάιβ” με τους αγρότες και να φώνάζει “κρατάτε γερά τα μπλόκα, παιδά”! Και πιστεύω ότι τον αδικούν όσοι κοροϊδεύουν την προσπάθειά του.

Και λέω “αδικούν”, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Στη Στυλίδα διενεργείται ένα έγκλημα κατ’ εξακολούθηση εις βάρος των κατοίκων –στην πλειοψηφία αγροτών- του δήμου: Για να πάνε στο λιοτρίβι και στα χωράφια τους, οι κάτοικοι θα αναγκάζονταν (αν δεν πρυτάνευε η λογική) να καταθέτουν από 5 ευρώ τη μέρα έκαστος, για να κάνουν τις δουλειές τους!

Δεν μπορείς να ζητάς από το χρήστη ενός δρόμου 5 ευρώ για λίγα χιλιόμετρα. Και δεν είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι πρέπει να ξηλωθούν όλα τα διόδια από παντού. Ναι, χρειάζεται να συγκεντρώνονται χρήματα για τη συντήρησή τους. Γι αυτό και μόνον. Όχι για να πλουτίζει –κι άλλο- αυτός που χρυσοπληρώθηκε για να κατασκευάσει το δρόμο.

Όσο για τον Γκλέτσο, δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να υπερασπιστεί θερμά τα συμφέροντα των κατοίκων της περιοχής του. Ναι, παρανόμησε. Όπως παρανόμησε κι ο Σωτήρης Κούβελας, όταν ξεσήκωνε τους Θεσσαλονικείς να πάνε στο Σέιχ Σου, για να υπερασπιστούν την κεραία του Δημοτικού Ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης, από τα ΜΑΤ του Αρκουδέα.

Ο Γκλέτσος, τη στιγμή που γκρέμιζε την μπάρα, ακόμη κι εποχούμενος του ακριβού του 4Χ4, εξέφραζε το κοινόν περί δικαίου αίσθημα. Αυτό που θα ΄πρεπε να εκφράζει η ελληνική δημοσιογραφία. Γκέκε;