Γιατί η κυβέρνηση δε θέλει τις δημοσκοπήσεις

Δημήτρης Βασιλειάδης
Πολιτικός Αναλυτής INTERVIEW
vassiliadis@interview.com.gr


Είναι προφανές πως όταν προεκλογικά αλλάζεις τον νόμο για την δημοσίευση των δημοσκοπήσεων , μάλλον τις φοβάσαι παρά τις θεωρείς υπερβολικές τον αριθμό. Το επιχείρημα πως η προηγούμενη ρύθμιση απλά δεν «λειτούργησε», δεν έπεισε κανέναν. Τι θα έπρεπε δηλαδή να συμβεί για να λειτουργήσει; Να δείξει τον δεύτερο πρώτο και τον πρώτο δεύτερο;

Η δημοσίευση των δημοσκοπήσεων μέχρι και τη Παρασκευή πριν από τις εκλογές, είχε συγκεκριμένο λόγο που έγινε και «λειτούργησε» τέλεια παρά τις δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού. Και λειτούργησε τέλεια γιατί πέτυχε ακριβώς αυτό που ήθελε και έπρεπε: να αποτρέψει τις φήμες για δήθεν δημοσκοπήσεις που ποτέ δεν θα ξέραμε από ποιον διοχετεύονταν (γιατί δεν θα ήμασταν θέση να γνωρίζουμε ούτε αν είχαν στην πραγματικότητα διενεργηθεί) και να δώσει επίσης στον πολίτη την δυνατότητα να πληροφορείται και αυτός και όχι μόνο τα κόμματα και οι πολιτικοί για τις τελευταίες τάσεις του εκλογικού σώματος. Διαφορετικά έχεις πρόβλημα Δημοκρατίας και δυο ταχυτήτων πολίτες : αυτούς που έχουν την πληροφορία και αναλόγως πράττουν και αυτούς που δεν έχουν την πληροφορία και γίνονται έρμαια αυτών που την έχουν.

Η κυβέρνηση δεν ζύγισε σωστά τα συν και τα πλην της νέας 15ημερης απαγόρευσης. Κοντόφθαλμα σκεφτόμενη επανέφερε την παλιά ρύθμιση φοβούμενη πως οι δημοσκοπήσεις θα πουν και πάλι την αλήθεια, ότι δηλαδή παραμένει δεύτερο κόμμα. Με την κίνηση της αυτή ενίσχυσε την ηττοπάθεια των ψηφοφόρων της, στέλνοντας το μήνυμα πως η πολυπόθητη ανάκαμψη θα αργήσει ή δεν θα έρθει καθόλου.

Και τώρα πως περιμένει ο Υπουργός να «λειτουργήσει» η απαγόρευση; Σκέφτηκε ότι αν στερήσεις τον κόσμο από την πληροφορία που του δίνει η δημοσκόπηση αυτός θα στραφεί αλλού για να δει πως πάει το κόμμα του; Και αν εκεί που θα στραφεί του δώσουν φούμαρα για δημοσκόπηση, πως θα αποτρέψει την διάχυση του φούμαρου στο εκλογικό σώμα; Θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια απαγόρευση πρόσβασης σε συγκεκριμένες ιστοσελίδες του ιντερνέτ όπως για παράδειγμα στο Ιράν που και εκεί η ρύθμιση δεν «λειτούργησε»;

Το άλλο ανόητο επιχείρημα που ακούγεται είναι ότι στην χώρα μας έχουμε πολλές εταιρείες δημοσκοπήσεων και κατά συνέπεια και πολλές δημοσκοπήσεις. Δεν αναρωτιούνται γιατί στη χώρα μας έχουμε τις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις κατ’ έτος, οι πολλές εταιρείες τους φταίξανε!!. Λογικό δεν είναι να υπάρχει ζήτηση με τόσες πολλές εκλογές;