Εγκώμιον-αποθέωση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΔΑΜ

Εγκώμιον ζωής, ανθρωπιάς -θέωσης. "Ωσπερ πελεκάν την πλευράν σου τετρωμένε Λόγε...".

Μεθ-ερμηνεύεται : όπως ο πελεκάνος ("τετρωμένε Λόγε"), σε περιόδους ξηρασίας σχίζει με το ράμφος του τις φλέβες του και μεταγγίζει το αίμα (με όλα τα συστατικά του) στους νεοσσούς του.

Τους δίνει ζωή. Αποθεώνει (ο πελεκάνος) την ανθρωπιά...

Κι άν (σε αντι-διαστολή) θυμηθούμε την εικόνα στην Ανταρκτική (η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα), θα νιώσουμε τη φρίκη του " όταν άνθρωποι τρώνε ανθρώπους ", λειτουργούν με ένστικτα, γίνονται ανθρωποφάγοι...

Το ένστικτον της συντήρησης και της αυτοκαταστροφης.

Ο πελεκάνος συλλειτουργεί στη ζωή. Μεταγγίζει αίμα. Και ζωή.

Αποθεώνει την αλληλεγγύη, την αγάπη του για τα ανυπεράσπιστα μικρά του και, τελικά, την ανθρωπιά που είναι συνυφασμένη και συλλειτουργεί με τη ζωή, την ανανέωση και την Ανάσταση.

Ωραίον και κάλλιστον το εγκώμιον...

Οι εικόνες, οι παραβολές, οι συγκρίσεις που συγκλονίζουν.

Υ.Γ. Το Εγκώμιον αυτό, ίσως, δεν ακουστεί απόψε σε πολλούς ναούς. Κόβεται,συνήθως, για λόγους ...χρόνου και επαναλαμβάνονται εγκώμια για το Θεάνθρωπο, το Λόγο, τα οποία όλοι σιγοψιθυρίζουμε. Για να υμνήσουμε, βέβαια, τη Θυσία Του.